Het gokparadijs

The Hooverdam is inderdaad hoog / diep. Die mega enge brug waarover je mensen als stipjes  ziet lopen! Jesses! Zegt zelfs Ans. De dam op zich heeft wel n aantal mooie details zoals de gouden deuren.  Prachtig in die art-deco stijl en de twee 'engelen' bij het monument, ik had graag twee kleine versies ervan gehad als boekensteun of zo, maar het mag niet zo zijn. Aangezien we behoorlijk laat vertrokken waren uit het hotel en n ietsiepietsie verdwaald waren onderweg komen we nu ook weer laat de stad binnen. Even beetje bij poederen - vooral de neus - en weer de deur uit. We laten ons door de taxi afzetten bij het Flamingohotel want pal daarnaast zit een restaurant van Gordon Ramsey. Jawel, de meisjes hebben bij Gordon gegeten en dames en heren het was verrukkelijk! Mooie zaak helemaal in de kleuren van de Union Jack. Nadat we de restanten van de fish en chips van onze vette monden hebben afgeveegd moeten toch nog even de Boulevard op om naar dat mislukte fonteinspektakel te kijken. Dit keer lukt het wel. De weatherconditions laten het toe. Het is groot en lekker overdreven op z'n Amerikaans zoals alles hier groot is.                                                   En dan moeten we er toch écht aan geloven. We moeten die koffer met geld vol zien te krijgen. Behoorlijk schuchter gaan we aan zo'n apparaat zitten en zijn vanaf dat moment 'een' met de rest van het gokparadijs. Voorzichtig schuiven we een 1dollar biljet in de daarvoor bestemde gleuf drukken aarzelend op n knop en: WEG is de dollar! Dat herhalen we 3 x en besluiten dat dat niet ons ding is. Dus zoeken naar een roulettetafel. We worden min of meer 'gesommeerd' aan n tafel te gaan zitten waar een Croupier staat die ons vertelt dat hij het werk al 37 jaar doet. Vandaar dat hij ons beginnelingen aardig uit de doeken kan doen hoe het spelletje gespeeld dient te worden. We verspreiden giechelend en onwennig wat chips ter waarde van 1 dollar over de cijfers maar nadat we door een daar rondlopende en rondborstige dame gefêteerd worden op een overheerlijke Chardonnay worden onze inzetten allengs brutaler en na het derde tot aan de rand gevulde plastic bekertje zitten we toch waarachtig met een serieuze stapel chips voor onze neus. We hebben 2 uur vermaak gehad met een inzet van ieder 60 dollar en konden de gewonnen fiches verzilveren tegen 105 echte dollars!!!!!!! Het is dat we naar bed moesten omdat we straks naar Death Valley rijden en n beetje fris willen zijn anders waren het miljoenen geworden. Enige vorm van verslaving is komende want ik heb voor de volgende 'zit' al n nieuwe tactiek in het hoofd.                                                                                                        Nu bellen om de bagage te laten halen en onderweg naar de Valley.                                  Bye en kisses from both of us!