San Franfuckingcisco

Wij noemen dit:
'It's a guided Tour, no fun!' (hè Cees?)
Vrienden en of vriendinnen, familie en of kennissen geven soms tips en leuke wetenswaardigheden te bezoeken tijdens n reis. 
Zo bezoeken wij vanochtend restaurant Sears, tip van Franke betreffende het ontbijt. Dit is een ontbijt met 10 punten. Niet alleen vanwege de lekkere heerlijkheid alswel de lokatie. Ouderwetse gezelligheid! Wat jammer dat van dit in Amsterdam of omgeving niets meer te vinden is. Kunnen we dit niet in ere herstellen. We krijgen de perfecte 'Eggs Benedict'! jummiedepummie!!! En om de hoek van ons hotel. Waar we weer naar terug omhoog klauteren om een 'Hop - on - hop - off' ticket regelen om de stad in één keer te zien. 
We zitten net zoals de rest van de andere 55 passagiers - ja ze zijn geteld - bovenin. De frisse en op dat moment nog blauwe lucht is heerlijk en wát een leukigheid rondom. Rondom tot mijn telefoon als eerste VOL zit qua foto's en video's. Geen beeld meer vast te leggen. Oei! Daar wil ik niets mee te maken hebben. Ans d'r mobiele echter gaat nog van Jetje dus daar gaan we vrolijk mee door en met grote spanning naderen we  de grote en alom welbekende attractie van San Francisco: de Golden Gate Bridge. 
NIKS Golden Gate Bridge. WEG Golden Gate Bridge want er hangt een dermate mistbank (fogbank) dat we echt niet zien waar we rijden. We weten wel dat we over DE brug rijden, alleen we ZIEN het niet. (Ik ben dan ook in de verste verte niet angstig wat stiekem wel aangenaam is) we maken,  over de brug gekomen te zijn, zegt de gids,  een soort U- turn en gaan (kennelijk) dezelfde weg weer terug. De brug is foetsie. Noooooit gezien. Stomme brug. 
Nog geen meter terug in 'de big City' of de blauwe hemel is terug, niets aan de hand en de capuchons en dikke sjaals kunnen weer af. En nu is Ans d'r telefoon leeg.
Over de baai is alleen n dikke zachtbruine mist zichtbaar die ook langzaam het enge Alcatraz bedreigt. 
We rijden door met de vakantiebus tot en met Pier 39. Die is vrij gadverdamme maar daar we beiden onze neuzen moeten poederen zijn we gedwongen deel te nemen aan het zaterdagmiddagtoerisme aldaar. Veel bah, maar wel gepoederd. 
Doorlopen naar Fishermans Wharf. Alwaar wij een door Diane  aanbevolen 'sourdough breadbowl met chowder eten.  Hahahaha! Lekker eten is terug. Joepie!
Met taxi terug naar hotel. Opfluffen en poederen, want we gaan uit. 
Cees! Kaartjes voor Beach Blanket Babylon! 'n Satirische show waar geen woord gesproken wordt maar alles gezongen. Ik durf het woord musical niet te zeggen en doe dat dan ook niet. Ans heeft geen idee en ik na n jaar of 18 ook niet meer.  Hoe leuk is het binnenkomen daar! 'n Soort klein Paradiso waar al  45 jaar dezelfde show te zien is. Inmiddels heeft de straat van het theatertje ook de naam van de show. Leuk en vrolijk en wát n stemmen en kostuums en pruiken en hoeden! Naast ons zitten 6 vrouw/vriendinnen uit 'the Bay' die voor de 15e keer gaan. 
Losstaande stoeltjes en tafeltjes waar jij je bestelde drankjes tijdens de show kunt drinken. Hártstikke leuk!!! Heeeeeeel veel lachen en dus plezier. Ben blij dat Ans blij is. Niks musical. 
Ik heb maaaaanden geleden op 24Kitchen een aflevering gezien van  Anthony Bourdain (Amerikaanse chefkok die de wereld afreist op zoek naar de beste eetplekken) Hij is in San Francisco en bezoekt het restaurant 'Tadich'  in the financial district. Het oudste visrestaurant van de stad. Dat heb ik genoteerd en daar hebben we gereserveerd en daar gaan we naar toe: een ieder die dit leest en van zins is naar San Francisco te reizen dient hiernaar toe te gaan!!! Achachach! Ouderwetsmans, bediening in witte jasjes en schorten, tegelvloeren, houten lambriseringen, nissen om met vrienden privé te zitten en overheerlijke visgerechten. Gáááááán!!!

Op aandringen van Ans - ze heeft gelijk - lopen we terug naar ons hotel vanwege de algehele frisse neus. 
En dan heb ik bij deze weer in vogelvlucht de dag beschreven. 
Morgen is onze laatste echte vakantiedag. We gaan het zien.