Laatste dag SF

Na 3 weken iedere ochtend een strak-staalblauwe lucht, is het best raar wakker worden met een grijze vochtige hemel boven je. Koud!!! Jassen en dassenweer. Waren we even ontwend. Een stevig ontbijt van omelet, zalm en spinazie echter, maakt je sterk en zorgt ervoor dat je met een 'sprongetje' de Cable-Car in springt en binnen no-time rondloopt op Fishermans Wharf. Ja. Voor de tweede keer. Ans is nl nog niet klaar met het doen van inkopen voor de kleinkinderen en zál en moet die zeehonden zien. 
Beiden kunnen afgevinkt worden. De kleinkinderen worden straks overspoeld met cadeau's en de zeehonden zijn ook bekeken. Toch eigenlijk ook wel raar dat er in die gigantische 'Bay' maar één plek is waar die bruine beesten te vinden zijn en wel op Pier 39. Hoezo niet op Pier 29 of 38? Neeeeeee! Alléén hier! En daardoor is dat stukje pier natuurlijk onwaarschijnlijk druk en zoals ik gisteren al meldde: behoorlijk Bah. 
Almettal (al met al, maar aan elkaar is leuker, klopt niet maar wat kan mij dat schelen) lopen wij toch zo'n slordige 4 uur te slenteren in deze mistvochtige toeristenmeuk. Wederom is DE brug niet te zien. Zijn jaloerse oudere broer - de Baybridge - wel. (Dat van jaloers en oudere broer horen wij even later door de gids uitleggen die ons mee terugneemt de stad in. 
Wij zijn op weg naar Haights. Een wens van Ans. Hét hippiedeel van SF. Dit is waar de Summer of Love heeft plaats gevonden. Het is een cult geworden. Maarrrrrr hoe leuk is de buurt met de allerleukste straatjes met de allerleukste huizen! Je draait 360 graden en je ziet alleen maar te gek leuke huizen met kleurtjes en erkertjes en trappetjes. Oeioeioeioei! Leuk! Dit is ook heeeel herkenbaar SF (San Francisco) van de series,TV en film en zo. Maar koud! Zo koud hebben we het nog niet gehad! Bijzonder per ongeluk vinden we de allerleukste bar van de straat, genaamd Alembic. Na 2 top rode wijntjes (we zouden bijna ontwenningsverschijnselen krijgen) krijgen we weer kleur op de Hollandse wangetjes. 
Dit keer met de bus terug richting hotel maar niet dichtbij genoeg dus afgemaakt per Cablecar. 
Hotel in en terugvlucht geregeld (naja, Ans dan. Vindt ze leuk.) Boardingpassen geprint en dan klaar voor 'het laatste Avondmaal'. 
Bij toeval vinden we een Italiaan recht tegenover Sears (waar we morgen weer voor het ontbijt terug gaan). OMG. Grote heerlijkheid en grote leukigheid. Ik moet natuurlijk na afloop weer de neus poederen en na enige navraag word ik verwezen naar de lift (?) Afijn ik neem de lift en kom op een etage uit die er behoorlijk duur uit ziet. Anders ook. Enorme hoge donkerbruine lambrisering, rood pluche, chic-de-la-la zak maar zeggen. Ik poeder de neus, ga terug naar beneden en neem Ans mee naar boven de lift in, want die moet dat ook zien. Hahahahaha! Surprise! We blijken in het Francis Drake Hotel te zitten. 

Vooruitlopend op morgen zal wellicht het onderstaande plaats kunnen vinden:
Bij het krieken van de dag, rond de klok van negen, de douche gebruiken, opmaken, koffers en 87 cadeautjes inpakken, ontbijt bij Sears en 12.00 uur wegrijden naar de luchthaven. 

Wij hadden het leuk. Het was mij een genoegen voor u te schrijven. 

Dikke kussen van ons beiden en tot zeer spoedig ziens!!!